Üniversiteden Mezun Oldum!

Mezun Muhabbetleri

Selamlar okurlarım, bugün size 5 yıllık üniversite maceramın son gününde, bu serüvenin nasıl geçtiğine dair biraz bahsetmek için geçtim klavyemin başına. Bakalım neler yapmışım nasıl geçmiş bu 5 sene…

Marmara Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım… Bu kelime öbeğinin ilk duyduğum vakit aylardan Haziran ve ben üniversite giriş sınavımın sonrasında yaptığım tercihlerimin sonucunu beklerken bir anda ablamın aniden ‘Özgür kazandın!’ deyişinden sonraydı. Bazı derslerin tamamen İngilizce gerçekleştiği bu bölümde ben de 'tamamen' İngilizceden uzak bir yaşam sürdürmekteydim. Hazırlık sınıfına alınmadan önce yapılan seviye belirleme testinden 100 üzerinden 23 almam bunun en somut kanıtlarından biriydi bana göre.

Velhasıl kelam, hazırlık sınıfında inanılmaz bir efor harcayarak İngilizce ile olan meselemi bitirdim sayılırdı. Yılsonu bir sınav daha olduk ve oradan güzel bir sonuç alarak bölüme girme hakkını kazanabildim.

Tabi bu henüz bir başlangıçtı. Önümde daha 4 koca yıl var ve ben nelerle karşılaşacağımı bilmiyordum. Kendimi odaklamış derslerimi ve sınavlarımı başarıyla geçmeye yeni yeni alışmışken karşıma Erasmus diye bir olay çıktı. Erasmus sayesinde yurtdışında eğitim alabilirdim. Hem de okulun maddi (burs) yardımlarıyla! İngilizceyi de yeni öğrenmişim ya bir gaza geldim ve bu program için sınava girdim. Oldu! Erasmus ile Macaristan/Budapeşte’de eğitim almaya hak kazanmıştım. 2.sınıfın ilk dönemi, yani bir öğrenci için gidilebilecek en erken dönemde bu tecrübeyi yaşamaya hak kazanmış olmak beni tek başıma yeni bir ortamda, gurbet ellerde tek başıma yenilikleri keşfetmekle süren diğer bir macera ile baş başa bırakmıştı. Gezdim, öğrendim, eğlendim, yeni kişiler tanıdım, inanılmaz tecrübeler edindim, hatta biraz da olsa Macarca bile öğrendim! Bunlar gerçekten büyük değerler. Bunları tecrübe etmenizi şiddetle tavsiye ederim! Erasmus ile ilgili detaylı anılarımı önceki yazılarımdan takip edebilirsiniz. Burada daha çok detaya girmeyeceğim.

Ülkeme döndüğümde kendime güvenim artmış derslerime daha istekli bir şekilde sarılmıştım. Günler geçiyor, takvim yaprakları döküldükçe dökülüyordu. Kesinlikle bu zamanlar içinde aralıklı dönemlerle staj eğitimleri, seminerler, iş başvuruları ve bazı kısa zamanlı iş tecrübeleri gibi etkinliklerden de kendimi alıkoymadım. Tam gaz devam!

Ne var ki son yıla geldiğinizde her ne kadar bazen olumsuzluklar yaşamış da olsanız okul hayatınızla ilgili güzel anılarınız daha bir canlanıveriyor aklınızdaki yaz sinemalarında. Aynı zamanda mezun olduktan sonra iş bulma, çalışma hayatına girme; hatta evlenme gerekliliğinizin düşünceleri de cabası işin...

Son yılda arkadaşlarınızla daha çok gelecek planlamaları ile ilgili muhabbetler yaparken bulabilirsiniz kendinizi. Normal. İlginç olan 4 yıl bitmek bilmeyen okul son yılda sıcakta kalmış yağ gibi erimeye başlayıveriyor. Ve açıkçası o yağı soğuk tutabileceğiniz dolabınız da yok!

Her ne olursa olsun (zor sınavlar+1) öğrencilik hayatını dolu dolu yaşamaya özen gösteren ben Marmara Üniversitesindeki yıllarımı; güzel anılar edindiğim, çok iyi hocalar tanıdığım ve harika dostlar edindiğim bir eğitim yuvası olarak hatırlayacağım. Bizlere yılmadan, usanmadan bir şeyler öğretmeye çalışan tüm saygıdeğer hocalarıma hem kendi adıma ve hem de arkadaşlarım adına sonsuz teşekkürleri borç bilirim. Teşekkürler Marmara! Kim bilir üniversite hayatım bir yerlerden devam eder? 😊

Bu aralar bitişlerim hep duygusal oluyor ama idare edin. Kendinize çok iyi bakın benim biricik okurlarım...

Sevgilerimle…